Беларуская журналістка: «Прачнуліся ад выбухаў — яшчэ цёмна было…»

«За вакном грыміць. Прачнулася з усмешкай, думала, што першая вясенняя навальніца. Аказалася, што не яна», — напісала ранкам 24 лютага ў сацсетках беларуская журналістка Марыя Грыц, якая зараз разам з сям’ёй знаходзіцца пад Кіевам.

«Салідарнасць» распытала ў калегі, якая атмасфера і як пачуваюцца людзі на гэты час.

— Прачнуліся ад выбухаў — яшчэ цёмна было, чатыры ці пяць раніцы па Мінску, — расказвае Марыя. — Было каля пяці-шасці выбухаў, і тады ўжо стала зразумела, што гэта не навальніца, а зусім іншая гісторыя. Мы жывем пад Кіевам, з нашага боку вайсковая частка, і я так разумею, што па ёй і былі ўдары. Зараз бачна ў вакно, што там яшчэ гарыць.

Цяпер выбухаў не чутно. Калі толькі абстрэл скончыўся, у навакольных дамах запалілася святло ў вокнах, і было бачна, як людзі з валізкамі, з дзецьмі грузяцца ў машыны і з’язджаюць — у нас амаль што ўвесь двор выехаў.

Тыя, хто не выехаў, гаворыць журналістка, спусціліся ў бомбасховішчы — яны былі адкрытыя з самай раніцы.

Сама Марыя працягвае працу: «У бомбасховішчы інтэрнет не цягне, таму я пакуль зверху».

Паводле яе слоў, проста зараз выехаць з украінскай сталіцы амаль немагчыма — уся анлайн-мапа ў чурвоным і чорным колеры, настолькі шчыльныя заторы.

— Чэргаў у крамы няма — мы ўсе ўжо затарыліся, і грошы з банкаматаў няможна зняць. Але людзі — вось літаральна нядаўна муж мой хадзіў уніз, паглядзець і паслухаць, што кажуць — хоць і досыць напружаныя, але без панікі, ніхто асабліва не галасіць, не бегае. Мне падаецца, што ўкраінцы ўжо даўно жывуць у чаканні вайны, таму проста прымаюць сітуацыю, як яна ёсць.