Разговорчики в сети: «А нечего было делать проблему из воздуха»

Первая реакция тут.

Алесь Пилецкий, журналист:

«Кароткая гісторыя аднаго алімпійскага забегу эстафетай на 400 метраў.

1. Самі праваронілі колькасць неабходных допінг-тэстаў для ўдзельніц, праз што іх не дапусцілі да старту
2. Вырашылі закрыць дзіры іншымі бягуннямі, занятымі ў сваіх дысцыплінах
3. Нават ім пра гэта не сказалі
4. Адна ў выніку абурылася і адкрыта адмовілася
5. Вырашылі яе ўвогуле прыбраць са зборнай і гвалтам адправіць у Мінск
6. Спартоўка ў адказ не захацела вяртацца ў Беларусь і папрасіла дапамогі ў японскай паліцыі, трапіўшы ў загалоўкі ўсіх сусветных СМІ
7. Якімі будуць санкцыі з боку Міжнароднага алімпійскага камітэта, і так не схільнага давяраць беларускаму НАК, можна толькі здагадвацца.
8. Фініш».

Дарья Альперн-Катковская, психолог:

«Сначала Ціханоўская, цяпер Ціманоўская, прэлесць жа. Дарагое мрзд, люблю твой сарказм у дробязях»».

Сергей Наумчик, политик:

«Я ня маю права казаць за ўсіх, але тыя беларусы ў Чэхіі, якіх ведаю, перкананы, будуць радыя вітаць тут алімпійку Кысьціну Ціманоўскую і пастараюцца, каб яна адчувала тут сябе сярод сваіх. Учынак, зьдзейсьнены Крысьцінай – больш, чым мэдаль».

Алексей Лявончик, правозащитник:

«Белорусские чиновники: (решают «депортировать» Тимановскую с Олимпиады домой, потому что она возмутилась тем, что придется выступать не в той дисциплине, к которой готовилась – по причине непрофессионализма этих чиновников).

Тимановская: «А вы ли не офигели?»

Японская полиция: «А вы рамсы не попутали? Тут мы депортируем, а не какие-то кони в пальто».

Польский консул: «Даем гумвизу и возможность продолжить спорткарьеру в Польше».

Чешский МИД: «Даем визу и возможность.... Да блин, и тут поляки обогнали».

Беларусь потеряла прекрасного спортсмена на пустом месте. Польша получит прекрасного спортсмена. А нечего было делать проблему из воздуха».